Doelstelling
Mensen in de laatste levensfase verliezen de regie over hun leven en zijn overgeleverd aan medische hulpverleners. Dat kan leiden tot ongewenste situatie zoals het verlengen van het leven met onrust, pijn of ontluistering zonder dat de kwaliteit van het leven toeneemt. De stichting Zorgverklaring wil dat keuzes die mensen maken voor hun laatste levensfase, door het aanbieden van wilsverklaringen, worden gerespecteerd. Daarmee behouden mensen tot het laatste toe de zeggenschap over hun leven.
“Als ik door ziekte of ongeval niet meer in staat ben om mijn eigen belangen kenbaar te maken, dan wil ik dat mijn zorgvertegenwoordigers de grenzen en wensen die ik met het oog op dergelijke situaties in een Zorgverklaring of Euthanasieverzoek heb vastgelegd, zullen respecteren en in overleg met de (huis)arts daar uitvoering aan geven, zodat mijn levenseinde in rust en vrede kan plaatsvinden.”
De Stichting Zorgverklaring wil derhalve bevorderen dat burgers en behandelaars:
- bekend zijn met de mogelijkheden van de Zorgverklaring die gebaseerd is op de ‘Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst’
- bekend zijn met de mogelijkheden van een Euthanasieverzoek die gebaseerd is op de ‘Wet Toetsing Levensbeëindiging op verzoek of hulp bij zelfdoding’,
- gebruikmaken van wilsverklaringen om eigen regie te houden in de laatste levensfase
- de positie van de zorgvertegenwoordiging respecteren
In de Zorgverklaring worden de persoonlijke keuzes vastgelegd met als doel om de zorgvertegenwoordigers richtlijnen te geven over het wel/niet medisch ingrijpen in de laatste levensfase om daarmee onnodig medisch doorbehandelen, zonder enig perspectief op kwaliteit van leven, te voorkomen.
In een Euthanasieverzoek wordt het verzoek van de patiënt tot vrijwillige levensbeëindiging vastgelegd met als doel om uitzichtloos en ondragelijk lijden te vermijden. Het is echter aan de (huis)arts om zo’n verzoek, na zorgvuldige toetsing, in te willigen.